نوشته های منتظر ویرایش

بلوار کشاورز،خ نادری ، جلوی یکی از ساختمان های شهرداری فخیمه تهران و روبروی تبیان نور

پیرمردی کمر خمیده و با سنی از 80 گذشته ،مشغول خوردن نهار است ،

امروز سالروز تاسیس کمیته امام خمینی (ره) می باشد.

غذای پیرمرد چلوقیمه و نان است ،

لقمه هایش بزرگ و دهنش از عجله تند تند تکان می خورد.

و چه زیباست فرش قرمزی که به میمنت قدوم مسئولین خدوم لشکری و کشوری بر آستان تبیان نور گسترانیده شده ،گویند که مدیر تدارکات و پشتیبانی جدیدی منصوب شده است .

لباس پیرمرد کت و شلواری است شیک، اما مربوط به سالیانی چند قبل؛ جوراب سبز رنگی به پا دارد و به جای کفش ارسی پوشیده

شهرداری امروز میهمان داشته است و اندکی (یک سوم) از طعام ضیافت نیز اضافه آمده است که قابل مصرف نیز بوده جلوی درب سازمان ریخته اند ،

راستی غذایشان چلو خورشت قیمه و نان و نوشابه بوده است .

و پیر مرد همچنان خوردن غذای زیاده آمده مهمانان است و به کسی توجه نمی کند

 

 

آن پیرمرد از نداری و کم لطفی بردران خدوم مسئول چند سالی است که از این راه - اضافات غذای سازمان ها و خانه ها در کنار سطل زباله ها-

ارتزاق می کند.

وقتی نام کمیته امداد را می شنود و پیشنهاد تشکیل پرونده و مستمری بگیری را می شنود ، با صدای نحیفی جواب می دهد :

دنگ و فنگ دارد ، نمی ارزد ،گرفتاریش زیادری دارد ... شاید می خواهد بگوید دیگر وقت زیادی ندارم

و باز مشغول خوردن می شود.

دلم گرفت از قرمزی رنگ پا دری و غذای میهمانان و همت بلند مسئولین ...